Συνέντευξη στο "Polis Magazino"

Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση;

Θυμάμαι ακόμα την καλλίφωνη και υψίφωνο μάνα μου, να αυτοσχεδιάζει χαμηλόφωνα τα νανουρίσματα μου, πλέκοντας τις μουσικές της επιρροές από την κοσμοπολίτικη Σμύρνη της Μ. Ασίας, τη Θράκη που μεγάλωσε, με αυτές τις Κοκκινιάς που με γέννησε.

Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;

Με τον Tom Waits σίγουρα εξαιτίας της αυθεντικής του στάσης και εκτός σκηνής και γιατί όπως είπε πολύ εύστοχα προσπαθεί και αυτός να είναι αρεστός της μουσικής.

Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; 

Ξεκίνησα από τα γυμνασιακά μου χρόνια να ασχολούμαι με την ηλεκτρική κιθάρα και να σπουδάζω κλασική κιθάρα. Εξ αρχής έμπλεξα με τη σύνθεση. Μέσα σε ένα κόσμο που είχε συγκροτήματα, πρόβες σε σκοτεινά υπόγεια, σε φθηνά αυτοσχέδια προβάδικα με κατηφορικό πάτωμα (άλλες εποχές), αλλά και αίθουσες για ρεσιτάλ, πολυτελείς σάλες κλασικής μουσικής, ωδεία και ατελείωτες ώρες μελέτης, ξεκίνησα να βιοπορίζομαι παίζοντας και διδάσκοντας μουσική από 18 χρονών. Έκτοτε ζω τη ζωή του πολυκιθαρίστα, του συνθέτη, του τραγουδοποιού, του δάσκαλου και του μέλους συγκροτήματος («Θέρος», «Oμαδική απόδραση», «B-Movies», «Bogaz music», «Tangarto», «Duo arioso» κ.α.). Τα συνεχή ταξίδια στην Ελληνική επικράτεια και το εξωτερικό σε συνδυασμό με τις σημαντικές μουσικές προσωπικότητες που έρχομαι σε επαφή είναι η βασική μου διατροφή. Ο Π. Παυλίδης, ο Ν. Τάτσης, η «Ορχήστρα των Χρωμάτων» και ο Μ. Χατζιδάκις -ενδεικτικά τελείως- τα σχήματα μέσα από τα οποία έζησα και ζω -μπερδεύομαι και εγώ όταν έρχεται η ώρα των απαριθμήσεων- αλλά και οι ατελείωτες στιγμές αυθεντικής μουσικής δημιουργίας, με συναρπάζουν και με ανανεώνουν διαρκώς.

Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία;

Με τρομάζει μόνο η ανία που εμπεριέχουν και τα δύο γιατί είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Θυμήθηκα τώρα ένα απόσπασμα από τον Ερωτόκριτο του Β. Κορνάρου που λέει «όσο η μοίρα πιο ψηλά τον άνθρωπο καθίζει, τόσο και πιότερο πονεί όταν τον εγκρεμίζει».

Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; 

Η μουσική υπήρχε και θα υπάρχει μετά τα talent show, τα οποία μαζί με τους μουσικούς διαγωνισμούς και τις εξετάσεις μουσικής έχουν τόση σχέση μαζί της, όσο έχουν οι πανελλαδικές με την γνώση, ο ιππόδρομος με την βόλτα με άλογο στο δάσος και ο ζωολογικός κήπος με την άγρια ζωή.

Μια συνεργασία που ονειρεύεστε;

Αυτόν τον καιρό ονειρεύομαι ένα γκρουπ που ν’ αποτελείται από τον Peter Gabriel τον Γιάννη Χρήστου, τον Πετρολούκα, τον Egberto Gismonti, και τον Keith Richard με παραγωγό τον Μάνο Χατζιδάκι.

Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού;

Η πικρή αλήθεια στην Ελλάδα είναι ότι το επάγγελμα του μουσικού δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από το επίσημο κράτος και το κοινό. Μοιραία ποιο επάγγελμα, ποιανού μάνατζερ;

Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;

Ετοιμάζω τον επόμενο δίσκο με το συγκρότημα «Θέρος» τον επόμενο προσωπικό μου δίσκο μετά την «Ινώ», δύο συμφωνικά έργα που με περιμένουν, μελέτη, ταξίδια, αγροτικές εργασίες στην φύση και να πετάξω τα σκουπίδια της συντήρησης που φέρνει ο χρόνος στο πέρασμά του.